Αγαπητές Συναδέλφισσες / Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλες και Φίλοι,
Στις 2 Ιανουαρίου 2005, ένα χρόνο μετά την καθιέρωση της 27ης Ιανουαρίου ως ημέρας τιμής για τους Έλληνες Εβραίους που έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί από τη Βουλή των Ελλήνων, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ανακηρύσσει την 27η Ιανουαρίου ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος.
Δε θα σταθώ στους αριθμούς, επειδή πίσω από αυτούς κρύβονται ανθρώπινες ιστορίες. Αναφέρω, μόνο, ότι από τους 46.091 Εβραίους της Θεσσαλονίκης που εστάλησαν στα στρατόπεδα του Άουσβιτς το Μάρτιο του 1943 κατάφεραν να επιστρέψουν μόλις 1.950! Κι αυτοί, ακόμη, επέστρεψαν σε μια δύσκολη πραγματικότητα, χωρίς συγγενείς και φίλους, χωρίς περιουσία, με μόνο εφόδιο τη ζωή τους.
Η σημερινή ημέρα δεν αφορά μόνο στους εβραίους! Τιμούμε την αντίσταση στο ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, στο ναζισμό. Τιμούμε τη δύναμη και το παράδειγμα της ζωής. Είναι χρέος και καθήκον μας ως προς τη σημασία της διαπαιδαγώγησης και εκπαίδευσης, της καλλιέργειας της συνείδησης της μαθητικής κοινότητας και της νεολαίας.
Ο καπνός των κρεματορίων δε μπόρεσε ποτέ να καλύψει τον πόνο, το φόβο, τα βασανιστήρια και την απόγνωση. Το ανθρώπινο ποτάμι αποφασισμένο, δυνατό, διαλύει τη φωτιά. Ας θυμηθούμε σήμερα, τιμώντας τους νεκρούς αλλά κι όσους επέζησαν, στίχους από τη Ρωμιοσύνη του μεγάλου μας ποιητή, Γιάννη Ρίτσου:
Δέντρο το δέντρο, πέτρα-πέτρα πέρασαν τον κόσμο,
μ’ αγκάθια προσκεφάλι πέρασαν τον ύπνο.
Φέρναν τη ζωή στα δυο στεγνά τους χέρια σαν ποτάμι.
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ