Αγαπητές συναδέλφισσες / Αγαπητοί συνάδελφοι,

Τιμούμε σήμερα, 48 χρόνια μετά, την κορυφαία στιγμή Αντίστασης του Ελληνικού λαού ενάντια στην ξενοκίνητη δικτατορία των συνταγματαρχών: την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Κυρίαρχο αίτημα ήταν η Ελευθερία, η μόνη προϋπόθεση ανάπτυξης της Παιδείας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Η θυσία των νέων μας είχε ως αποτέλεσμα την επαναφορά της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας από τον Ιούλιο του 1974 και είναι πάντα επίκαιρη με ένα συμβολισμό ίδιο κάθε φορά – γιατί οι αξίες και τα ιδανικά που ζητούσε ο λαός μας είναι αδιαπραγμάτευτα – αλλά και τόσο διαφορετικό συνάμα ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε εποχής.

Συμβολίζει την αντίσταση σε κάθε εμπόδιο προόδου και δημιουργίας, την εγρήγορση μπροστά στις προκλήσεις της ζωής, την προσήλωση στην έννοια της δικαιοσύνης, τη σημασία των συνεπειών των επιλογών μας, ενώ, ταυτόχρονα, προσδίδει ξεχωριστή ποιότητα στη λέξη «άνθρωπος».

Το Πολυτεχνείο δεν είναι απόμακρο όσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι διαχρονικό και ανθρώπινα ηρωικό. Ολόκληρος ο λαός μας συναντιέται κάθε χρονιά με τους νέους της εποχής εκείνης και δίνει ξανά τον όρκο των αξιών και των ιδανικών του, σύμφωνα με τους στίχους του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου:

Πάνω σ’ κείνη …τη πεσμένη πόρτα

δώσανε ξανά τον όρκο,

όρκο της νιότης

της ζωής  , της λευτεριάς

όρκο του ονείρου και της πράξης

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά